رویکرد بیوشیمیایی به گرمی و سردی مزاج در طب ایرانی: بررسی مقطعی در جمعیت سالم

Biochemical Approach to the Hotness and Coldness of Mizaj in Persian Medicine: A Cross-Sectional Survey in the Healthy Population

چکیده مقاله

روش انجام:

برای ۳۲۴ داوطلب سالم بین ۲۰ تا ۴۰ سال، مزاج کل بدن و مزاج قلب، مغز و کبد در دو جلسه با روش بررسی خبرگان تعیین‌شد. هرگونه اختلاف‌نظر بین متخصصان و تشخیص متوسط حذف‌شد. درنهایت ۷۲ داوطلب سالم (شامل ۴۰ نفر با مزاج گرم و ۳۲ نفر با مزاج سرد) وارد مرحله دوم شدند. در این مرحله برخی از عوامل هورمونی و بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت.

خلاصه نتایج:

در مزاج کل بدن، FBS، Hgb، Hct، MCHC، WBC و Monocytes در افراد با مزاج گرم بیشتر از افراد با مزاج سرد بود. علاوه‌براین، در رابطه با مزاج کبد میزان FBS، کورتیزول، TG، Hgb، Hct، MCH، MCHC در مزاج گرم نسبت به مزاج سرد بیشتر بود. همچنین در قلب، MCV و MCH در افراد گرم مزاج بیشتر و در مغز FBS، Hgb، Hct، MCV، MCH، لنفوسیت‌ها در مزاج گرم به‌طور معنی‌داری بیشتر بود.

نتیجه‌گیری:

به‌نظرمی‌رسد FBS و Hgb به‌عنوان عوامل دخیل در متابولیسم، بیشترین نقش را در مزاج کل بدن دارند. همچنین، ارتباط بین کورتیزول با گرمی کبد را می‌توان با افزایش فعالیت سمپاتیک به‌عنوان یکی‌از تئوری‌های گرمی-سردی پیشنهاد‌کرد.

دریافت مقاله

لینک مقاله