Metabolic consequences of fasting during Ramadan in pregnant and lactating women
نویسندگان: Prentice AM, Prentice A, Lamb WH, Lunn PG, Austin S
در مطالعات انجام‌شده در روستایی در منطقه غرب آفریقا اثرات روزه‌داری ماه رمضان بر زنان باردار و شیرده مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه‌‌ی پرنتیس و همکاران(۱۹۸۳) پیامدهای متابولیک این روزه‌داری در ۲۲ زن باردار، ۱۰ زن شیرده و ۱۰ زن غیرباردار و غیرشیرده بررسی‌شد. شرکت‌کنندگان از نظر سطح سرمی گلوکز، اسید چرب آزاد، تری‌گلیسرید، بتاهیدروکسی بوتیرات، آلانین، انسولین، گلوکاگون و سطوح T3 در ۷۰۰ ساعت و ۱۹۰۰ ساعت مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین نتایج با مقادیر یک شب ناشتای به‌دست‌آمده در خارج از ماه رمضان مقایسه‌شد. شاخص‌ها (مقادیر) برای زنان شیرده با وجود استرس متابولیک اضافی شیردهی، تفاوت معنی‌داری با گروه کنترل غیر باردار و غیرشیرده نداشت.
مقادیر گلوکز روزه‌داران ماه رمضان (۱۹۰۰ ساعت) در زنانی که در اواخر بارداری بودند به‌طور قابل‌توجهی کمتر از همه گروه‌های دیگر بود. همچنین مقادیر گلوکز ۱۵ درصد کمتر از مقادیر افراد مشابه یک شب ناشتا بود. سطوح اسید چرب آزاد و بتا‌هیدروکسی‌بوتیرات به‌طور قابل‌توجهی در روزه‌داران ماه رمضان بالاتر بود. مقادیر آلانین در روزه‌داران ماه رمضان در اواخر بارداری نسبت به اوایل بارداری به‌طور قابل‌توجهی کمتر بود.
به‌‌طور‌کلی تغییرات متابولیک در این مطالعه حاکی از این بود که پدیده "گرسنگی تسریع‌شده" زمانی رخ‌می‌دهد که زنان باردار در اواخر دوره بارداری‌شان روزه بگیرند. با‌توجه‌به محدود بودن تعداد نمونه‌ها در این مطالعه، برای حصول نتایج دقیق‌تر با قابلیت تعمیم بالاتر، مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.
روشهای درمان یبوست بارداری با طب ایرانی
افطاری خوب از دیدگاه طب سنتی ایرانی
