طراحی شیرینی‌های ایرانی چون حلوا، همیشه شامل دو جزء چربی و شیرینی است که موجب افزایش قوا می‌شود. البته حلوا هرچه کم‌چرب‌تر باشد، بهتر است.
چغندر را با دستمال زبر و آب، خوب بشوئید و بدون اینکه پوست یا سروته آنها را جداکنید، درون قابلمه به اندازه‌ای آب بیفزایید که روی چغندرها را بپوشاند و بگذارید چندساعت با حرارت ملایم بپزد. پس‌از پخت کامل، لبو را پوست‌بکنید، خُردکنید و به اندازه ۱لیوان پیمانه‌کنید و کنار بگذارید. شکر را با ۱لیوان آبِ پخت چغندر، روی حرارت بجوشانید تا خوب حل‌شود. آب چغندر را پیش‌از افزودن شکر بچشید که بدمزه نباشد و اگر مزه مناسبی نداشت، ۱لیوان آب آشامیدنی را جایگزین آن کنید. میزان شکر در این حلوا، به میزان شیرین‌بودن چغندر بستگی‌دارد. اگر لبوها شیرین نباشد، شکر بیشتر، مزه بهتری به حلوا خواهدداد. لبوی خرد‌شده را به‌همراه گلاب و شربت شکر، با مخلوط‌کن یا گوشت‌کوب برقی به‌خوبی پوره‌کنید.
اکنون آرد را الک‌کنید، و در ظرف مناسبی روی حرارت ملایم، حدود ۱۰دقیقه هم‌بزنید تا بوی خوش آرد به‌مشام‌برسد ولی رنگ آرد تغییرنکند. روغن کنجد را بیفزایید و آرد را در روغن، ۲۰دقیقه تفت‌دهید.
سپس مخلوط پوره لبو و شربت شکر را بیفزایید و مرتب هم‌بزنید. در این‌مرحله کره را بیفزایید و آنقدر هم‌بزنید که حلوا از ظرف جداشود. در پایان برای یکدست‌شدن حلوا، بهتر است حلوا را بقچه‌کنید (به غلتاندن حلوا در ظرف، بقچه‌کردن یا گهواره‌کردن می‌گویند.)
به کوشش: بانو زینب عباسی
این حلوا، با توجه به اجزایش، به‌ویژه همراه با شیره انگور، منبع خوبی برای مواد معدنی و ویتامین‌های موردنیاز برای فصول پاییز و زمستان، به‌ویژه برای کودکان، سالمندان و بانوان باردار (به میزان کم) و شیرده است.
—دکتر ناصر رضایی پور
متخصص طب ایرانی