آش‌انار از غذاهای بومی ایرانی، و مختص محلهٔ کن، در شهر تهران است که از گذشته تا کنون نزد مردم این محله به یادگار مانده است. مردم محلهٔ کن، بلغور گندم مورداستفاده در این آش را "کالَک" می‌نامند. این نوع بلغور، از گندمِ نپخته تهیه‌می‌شود. (معمولاً بلغور گندم موجود در مغازه‌ها از این نوع است.)
مناسب برای: ۵-۶ نفر
حبوبات خیسانده را با مقدار کافی آب، خوب بپزید. در دیگ جادار دیگری بلغورگندم، برنج، گردو و آب را بریزید و اجازه دهید حدود ۲ ساعت این مواد کاملاً بپزد. سپس حبوبات را داخل دیگ بلغور گندم بریزید و سبزی آش و نعناداغ را بیفزایید. پیاز داغ را نیز با تفت‌دادن پیاز، زردچوبه و روغن حیوانی آماده‌کنید.
در مرحله پایانیِ پختِ سبزی آش، حدود ۱ تا ۱/۵ لیوان آب‌انار یا ۲-۳ قاشق غذاخوری ربانار و نمک را بیفزایید و اجازه‌دهید بپزد تا به غلظت دلخواه برسد.
دقت بفرمایید اگر بخواهید از آب‌انار به جای ربانار استفاده‌کنید، هنگام افزودنِ آن، آش نسبت به زمان استفاده از ربانار، باید سفت‌تر باشد تا با افزودن آب‌انار، شُل نشود.
میزان استفاده از آب یا رب انار، بستگی به ترشی انار و ذائقه شما دارد.
به‌کوشش: بانو زینب عباسی
طرز تهیه آش شلغم با طب سنتی ایرانی
طرز تهیه فرنی به روش طب سنتی ایرانی
آش انار، با توجه به اجزایش، طبیعت مایل به گرم دارد و برای فصول پاییز و زمستان بسیارمناسب است. این آش، انواع مواد مغذی، مواد معدنی و ویتامین‌های موردنیاز بدن را تأمین‌می‌کند.
—دکتر ناصر رضایی پور
متخصص طب ایرانی