چقدر با طب سنتی ایرانی آشنایی دارید؟

سازمان جهانی بهداشت (WHO) نیز سندهای راهبردی در زمینه رویکرد به این مکاتب و استفاده از آن‌ها در جهت گسترش بهداشت در جهان، منتشرمی‌کند.
انواع مکاتب طب سنتی و مکمل، نگاهی متفاوت به مفاهیمی چون «تندرستی» و «بیماری» دارند که مبتنی‌بر احترام به طبیعت، به‌رسمیت شناختن تفاوت‌های فردی انسان‌ها (که در طب ایرانی به آن «مزاج» می‌گوییم)، نگاهداشت تندرستی و کمک به «طبیعت» و نیروهای درونی انسان برای درمان مشکلات است.

امروزه در همه‌جای دنیا، نگاه ویژه‌ای به استفاده از گیاهان و مواد طبیعی در درمان وجود دارد: چرا که هرچه انسان به سوی طبیعت بازگردد، عوارض درمان‌ها کاهش می‌یابد و روش‌های درمانی، زودبازده‌تر، ارزان‌تر، دردسترس‌تر و کم‌عارضه‌تر خواهند بود. امّا باید دانست که پیشگیری از بیماری‌ها، با گیاهان دارویی یا داروهای گیاهی آغاز نمی‌شود بلکه از دریچه نگاه طب ایرانی، برای رسیدن به تندرستی و نگاهداشت آن، باید سبک زندگی درستی داشت و در این‌راه باید به شش اصل ضروری، آب و هوای پاک، رعایت اصول تغذیه، خواب و بیداری به‌اندازه، ورزش و استراحت کافی، بهبود شرایط روحی و روانی و پاکسازی اصولی بدن توجه‌کرد.

این شش اصل و در یک کلام، «اصلاح سبک زندگی»، می‌تواند در پیشگیری از هر بیماری‌ای نقشی اساسی و روشن داشته باشد. این نقش را می‌توان از پیشگیری از همه‌گیری‌های بیماری‌های ساده‌تر تا بیماری‌های سخت و دشوارعلاج دید.