پژوهشگران دانشکده طب ایرانی در مطالعه‌ای، اثر تعدیلکننده ایمنی پروتکل درمانی SINA 1.2 در مدل موشهای مبتلا به آسم را بررسی‌کردند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده طب ایرانی، این مقاله که منتج از پایان‌نامه دکتر رقیه فاریابی و به راهنمایی دکتر مهدی علیزاده و تیم همکاران است، به اثرات تعدیلکننده ایمنی پروتکل درمانی SINA ۱.۲ مشتق از طب ایرانی در مدل موشهای مبتلا به آسم پرداخته است.
سینادرمانی یا SINA therapies مجموعه دستورالعمل‌هایی است که براساس مبانی طب ایرانی و منطبق با قواعد فیزیولوژی نوین گردش خون طراحی شده‌اند و بر توزیع یکنواخت خون در سراسر بدن از طریق بازکردن عروق، ترقیق خون و تقویت پمپ قلب تمرکز دارند. برخی‌از این دستورالعمل‌ها پیش‌تر توسط دانشکده‌‌های مختلفی برای انواع بیماری‌‌ها از جمله کبد چرب، دیابت غیروابسته به انسولین، ترس و اضطراب، نوروپاتی، و پای دیابتی برای انجام کار تحقیقاتی مورد استقبال قرار گرفته است.
از آنجایی که طبق مبانی طب ایرانی تقویت گردش خون و قلب در بهبود بسیاری از بیماری‌های سایر اعضای بدن مؤثر است، در این مطالعه به تأثیر تقویت قلب و گردش خون بر اساس مبانی طب ایرانی بر بیماری آسم القائی در موش بالب-سی پرداخته شده است.
بر اساس نتایج حاصل شده از این مطالعه، به نظر می‌رسد درمان سینای مربوطه می‌تواند شدت آسم القایی در موش را از طریق تعدیل ایمنی سیتوکین‌های پیش‌التهابی و بهبود تغییرات آسیب شناختی، کاهش دهد.
در این مطالعه مشخص شده است که تجویز متوالی درمان‌های انتخابی در قالب یک دستورالعمل چیده شده مبتنی بر مبانی طب ایرانی (سکنجبین و سونا) بیشتر و متفاوت از تجویز انفرادی آنها در کاهش آثار آسم اثر داشته است.
همچنین تأثیر مثبت دستورالعمل طراحی شده براساس مبانی طب ایرانی، متفاوت از مکانیسم‌های شناخته شده رایج، می‌تواند تأییدی بر مفهوم قدرت شفابخشی ذاتی مورد تأکید در منابع طب ایرانی باشد که با تقویت نیروی درمانگر درونی (ازطریق تقویت قلب و خون رسانی) می‌توان بدون تجویز دارو به درمان برخی بیماری‌های اعضای دیگر بدن پرداخت.
